Αγαπητοί συνάδελφοι
Η νέα χρονιά προχωρά… κι ενώ ο προβληματισμός όλων μας μεγαλώνει σχετικά με τις εξελίξεις και τον μετασχηματισμό, για την τράπεζα δε φαίνεται να αποτελεί σημαντικό σημείο αναφοράς, προκειμένου να βρεθεί τρόπος επίλυσης των ζητημάτων που αναδεικνύονται.
- Πρώτον, υπάρχουν οι συνάδελφοι, που έχουν μετακινηθεί πρόσφατα από την περιφέρεια στην Αθήνα, ως υπεράριθμοι στα καταστήματα τους, και το θέμα αυτό, παρά και τη μεσολάβηση της ΟΤΟΕ, είναι επί της ουσίας ανοιχτό. Η τράπεζα, χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία τις ανάγκες της στην Αττική, τους τοποθέτησε σε κεντρικές διευθύνσεις, παραβλέποντας το πώς θα πορευθούν οικονομικά και προσωπικά, μακριά από τον τόπο μόνιμης κατοικίας τους. Η παροχή εξόδων διαμονής επί 6 ή 9 μήνες δεν επιλύει κάτι, αλλά κρατάει τους συναδέλφους σε μία «ομηρεία», αναφορικά με το τι μέλλει γενέσθαι μετά το διάστημα αυτό. Πέραν αυτού, είναι αδύνατο οι συνάδελφοι να βρουν σπίτι να νοικιάσουν, αφού κανένας ιδιοκτήτης δεν προτίθεται να κάνει μισθωτήριο για διάστημα κάτω του έτους. Αυτό το πρόβλημα πως θα λυθεί;
Πάγιο αίτημα μας αποτελεί η ολοκλήρωση της εκπαίδευσής τους και ακολούθως η χορήγηση της δυνατότητας τηλεργασίας από τον τόπο κατοικίας τους. Η απόδοση ενός υπαλλήλου δεν κρίνεται από την παρουσία, αλλά από τον επαγγελματισμό του και το φιλότιμό του, πράγματα που η τράπεζα καταστρέφει ολοσχερώς με τακτικές εκβιαστικών διλημμάτων.
- Περαιτέρω, στο δίκτυο πλείστες είναι οι «φωνές», που καταδεικνύουν το ζοφερό κλίμα, που έχει δημιουργηθεί στα καταστήματα. Εν μέσω ανακαινίσεων και υποστελέχωσης λόγω της εθελούσιας του Νοέμβρη, παρατηρείται μια εκρηκτική καθημερινή κατάσταση, που δεν συνάδει με όσα επαίρεται η τράπεζα. Ο όγκος πελατείας παραμένει ο ίδιος, ταμεία συνεχίζουν να λειτουργούν -διότι και πως αλλιώς να γίνει, τράπεζα είσαι- αλλά οι συνάδελφοι μειωμένοι ως υπεράριθμο προσωπικό ανά κατάστημα, αδυνατούν να ανταπεξέλθουν τόσο στον όγκο εργασίας, όσο και στις διαρκείς πιέσεις για αύξηση των πωλήσεων και κάλυψη των «τρελών» στόχων. Και δε μιλάμε φυσικά για το βουνό των εκκρεμοτήτων, που συσσωρεύεται καθημερινά και πρέπει να τακτοποιηθούν εκτός ωραρίου!
Αφού ο όγκος εργασίας παραμένει ο ίδιος, με το μισό εναπομείναν προσωπικό στην εξυπηρέτηση, η δουλειά διαπιστωμένα πλέον δεν βγαίνει. Γιατί η τράπεζα δεν ενισχύει τις μονάδες της από τους «υπεράριθμους», που κάλεσε να μετοικήσουν στην Αττική, από κάθε γωνιά της Ελλάδας;
- Ως τελευταίο θέμα, αλλά εξίσου φλέγον, αναφέρουμε την οικονομική στήριξη του προσωπικού. Το περίφημο βοήθημα, που καλώς δόθηκε, αλλά με τόσα ψιλά γράμματα και αστερίσκους, που κάποιοι ελάχιστοι πήραν έναν ολόκληρο μισθό, κάποιοι έλαβαν το μισό μισθό και πάρα πολλοί τίποτα. Επιπρόσθετα, υπάλληλοι των διευθύνσεων που αποσχίστηκαν εντός του 2023, όπως επίσης και υπάλληλοι που αποχώρησαν με την τελευταία εθελουσία, δεν έλαβαν επίσης τίποτα.
Τελικά, επρόκειτο για ένα βοήθημα, που για άλλη μια φορά από τη μια ήταν πολύ μικρό σε σχέση με την κερδοφορία και το αντίστοιχο δοθέν ποσό από τις άλλες τράπεζες, και που από την άλλη με τους αποκλεισμούς, που έγιναν, κατέληξε να αφορά έναν πολύ περιορισμένο αριθμό!
Είναι δίκαιο μία οικονομική ενίσχυση να μην αφορά όλο το προσωπικό, όταν οι μισθοί μας είναι καθηλωμένοι πάνω από δεκαετία και βάλλονται από την κρίση ακρίβειας της εποχής και τις συνεχείς ανατιμήσεις;
Εν τέλει, η τράπεζα Πειραιώς, η μεγαλύτερη ελληνική τράπεζα, με αξιοζήλευτη ανάπτυξη κερδοφορίας και ιστορικά κέρδη κατά την τελευταία διετία, σε σημείο να τα μοιράζει ως bonus εκατομμυρίων σε λίγα μεγαλοστελέχη της υπό μορφή μετοχών, παίζει κρυφτό με το έμψυχο δυναμικό της για τη χορήγηση ενός απλού έκτακτου επιδόματος και δείχνει λιγοψυχία απέναντι σε όλους όσους καθημερινά βάζουν πλάτη για να την αναδείξουν! Σχήμα οξύμωρο, μα και τακτικές που στερούνται στοιχειώδους λογικής.
Όλα τα παραπάνω, θα ήταν σώφρον, να ληφθούν υπόψη της Διοίκησης, και να γίνει μια προσπάθεια να διορθωθούν λάθη και παραλείψεις, διότι με πρακτικές τέτοιου τύπου, η τράπεζα κινδυνεύει να υποβαθμίσει το προϊόν της. Ένα προϊόν, που το διαχειρίζονται οι εργαζόμενοί της… η εικόνα της προς το κοινό, τους πελάτες και τους μετόχους. Εμείς κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου, πριν είναι αργά και τα αποτελέσματα μη αντιστρεπτά.
«Το πιο σημαντικό της επιτυχίας, είναι να τα πας καλά με τους ανθρώπους»
Θ. Ρούζβελτ
