Συνάδελφοι
Παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες ένα μπαράζ δημοσιεύσεων και εσωτερικής αλληλογραφίας, μετά τις τελευταίες εξελίξεις και τη μετεκλογική «διάσπαση» που λαμβάνει χώρα στο ΣΕΤΠ. Είναι αλήθεια ότι, το να εκφράζεται το σώμα των συναδέλφων και να επικρατεί κάτι άλλο μετά το αποτέλεσμα των εκλογών στη διάρθρωση των οργάνων, το έχουμε ξαναδεί ως έργο …
Το σημαντικό είναι, όμως, να «διαβάσουμε» πίσω από τα γεγονότα…
Εν μέσω μια πολύ κρίσιμης χρονικά συγκυρίας, με φλέγον το θέμα την νέας επιχειρησιακής, η ενότητα και η σύμπνοια αγνοούνται…
Η τράπεζα «τρέχει» τον πολυδιαφημιζόμενο μετασχηματισμό του δικτύου, το δίκτυο στενάζει από το βάρος του όγκου εργασίας και οι εναπομείναντες συνάδελφοι αναμένουν μια στήριξη συλλογικά, που μεταφράζεται σε θέματα όπως η σύναψη της νέας επιχειρησιακής σύμβασης, αυξήσεις μετά από το μισθολογικό τέλμα μιας δεκαετίας και στήριξη στον καθημερινό τους αγώνα ενάντια σε συχνά εξωφρενικές απαιτήσεις και παράλογες συμπεριφορές.
Δεν απαιτείται, επιτέλους, η πολυδιαφημιζόμενη πρόθεση για σύμπλευση των συλλόγων να γίνει πράξη?
Δεν απαιτείται η ενότητα και η αφοσίωση στους κοινούς στόχους?
Πως μπορούμε, όμως, να συζητάμε για ομαδικότητα και συλλογικότητα, όταν εσωτερικά δεν μπορούμε να επιλύσουμε τα βασικά?
Συνάδελφοι,
Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τη μεγάλη ευκαιρία που έχουμε, για να κερδίσουμε με τη νέα ΕΣΣΕ τις αυξήσεις που δικαιούμαστε. Αυτό τονίσαμε στο σημερινό ΔΣ, όπως και στη φετινή Γενική Συνέλευση του συλλόγου μας. Ο ΣΕΤΑΠ θα συνεχίσει να αγωνίζεται για το στόχο αυτό, και η παράταξή μας ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ θα συνεχίσει να δίνει μαθήματα ήθους και ενότητας.
Είναι ουσιώδες να κατανοηθεί από το σύνολο των συναδέλφων ότι, εάν μας ενδιαφέρει ο στόχος, δεν έχουμε την πολυτέλεια για έριδες και διχασμό. Διότι σε αυτή την περίπτωση οι μόνοι χαμένοι είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι.
Και ο θυμόσοφος λαός δίκαια έλεγε…
«Όταν μαλώνουν τα βουβάλια, την πληρώνουν τα βατράχια»
