Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Λέγομαι Βαρβιτσιώτης Πέτρος και είμαι ένας νέος συνάδελφος καθώς διορίστηκα στην Αγροτική Τράπεζα Ελλάδος (ATEbank) το 2010.
Σε λίγες ημέρες καλούμαστε να πάρουμε μέρος σε μία κρίσιμη ψηφοφορία για το σήμερα και το αύριο του ΤΥΠΑΤΕ, του ΕΛΕΜ και του ΕΛΑΤ. Στο πλαίσιο αυτό, και ως αιρετό μέλος του ΔΣ του ΤΥΠΑΤΕ, καταθέτω κάποιες σκέψεις και προβληματισμούς για το μέλλον των ΤΥΠΑΤΕ-ΕΛΕΜ-ΕΛΑΤ.
Όπως γνωρίζουμε, η μετάβαση της ΑΤΕbank στην Πειραιώς είχε ως επακόλουθο να πρέπει να ανταπεξέλθουμε στις απαιτήσεις ενός νέου εργασιακού περιβάλλοντος – από την ασφάλεια – ή και τα προνόμια κατά άλλους – που χαρακτηρίζουν τον ευρύτερο δημόσιο τομέα περάσαμε στους όρους εργασίας μιας ιδιωτικής τράπεζας.
Η μετάβαση αυτή, είναι φυσικό, έχει περισσότερες επιπτώσεις στο εργασιακό μας καθεστώς αλλά επηρεάζει συγχρόνως και ζητήματα ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά κλπ. Καλούμαστε, λοιπόν, να αντιμετωπίσουμε και τις προκλήσεις για το μέλλον των αποθεματικών μας και το μέλλον του Ταμείου Υγείας. Ζητήματα κρίσιμα, που αφορούν τόσο εμάς τους ίδιους όσο και τις οικογένειές μας και με ερωτήματα συγκεκριμένα και κομβικά που επιζητούν συγκεκριμένες απαντήσεις:
- Τι είδους παροχή υπηρεσιών πρωτοβάθμιας συμπληρωματικής περίθαλψης και προληπτικής ιατρικής επιθυμούμε να έχουμε;
- Κατά πόσο επιθυμούμε την δημιουργία ενός Ταμείου επικουρικής πρόσθετης σύνταξης, δεδομένου και ότι αναμένεται η αναπροσαρμογή στον τρόπο υπολογισμού των επικουρικών συντάξεων, ανάλογα με την οικονομική κατάσταση των επικουρικών ταμείων και την πιθανή – τελικά – ενοποίησή τους σε ένα ΄βασικό΄ επικουρικό ή και κύριο ταμείο;
Ειδικότερα, ως προς τα αποθεματικά του ΕΛΕΜ, δηλαδή τα δικά μας χρήματα, από τις δικές μας εισφορές και κρατήσεις, υπάρχει μείζον ζήτημα ως προς την διαχείρισή τους, την ίδια τους την τύχη. Και εδώ συνάδελφοι, μιλάμε για θέματα άμεσου οικονομικού μας συμφέροντος, απαιτούν σοβαρότητα στην αντιμετώπιση, με ρεαλισμό και με επίγνωση των συνδικαλιστικών μας δυνατοτήτων παρέμβασης, των οικονομικών δεδομένων μέχρι και των νομικών διαστάσεων.
Καλούμαστε, λοιπόν, να επιλέξουμε μεταξύ δύο εναλλακτικών: η μία πρόταση, προκρίνει την χρήση των αποθεματικών του ΕΛΕΜ για τη λειτουργία του ΤΥΠΑΤΕ. Πρόκειται για επιλογή πρόχειρη και επικίνδυνη για τα χρήματά μας, καθώς σειρά θεμάτων παραμένουν κυριολεκτικά στον αέρα. Και για είμαστε συγκεκριμένοι:
- Δεν υπάρχει απάντηση για το γεγονός ότι τα μέλη των ΕΛΕΜ και ΤΥΠΑΤΕ πλέον ΔΕΝταυτίζονται.
- Δεν υπάρχει απάντηση για το τι μέλλει γενέσθαι όταν τα αποθεματικά του ΕΛΕΜ εξαντληθούν: πώς θα λειτουργεί το ΤΥΠΑΤΕ τότε; Αφού δεν υπάρχουν εξασφαλισμένες πηγές χρηματοδότησης θα στηριχθεί αποκλειστικά στις εισφορές των εργαζομένων – μελών του? Πράγμα εξαιρετικά αβέβαιο για την επιβίωση του ΤΥΠΑΤΕ, καθώς οι εισφορές των εργαζομένων δεν επαρκούν για την διατήρηση της λειτουργίας του με ένα αποδεκτό επίπεδο υπηρεσιών.
- Ας μας απαντήσουν, λοιπόν οι συνάδελφοι: έχουν εξασφαλίσει χρηματοδότηση από άλλες πηγές – αφού δεν προβλέπονται εισφορές για το Ταμείο Υγείας? Εάν όχι, ποιο θα πρέπει να είναι το ύψος των εισφορών κάθε υπαλλήλου για να παρέχει συμπληρωματική ιατρική περίθαλψη και να παραμένει το ΤΥΠΑΤΕ βιώσιμο? Θα εξαναγκάσουν με κάποιον τρόπο όλους τους συναδέλφους του Ομίλου να γίνουν μέλη του ΤΥΠΑΤΕ? Με τι εισφορές από τους ασφαλισμένους και με ποιες υπηρεσίες σε ανταπόδοση αυτών? Μήπως έχουν εξασφαλίσει ότι θα γίνει μέλος του ΤΥΠΑΤΕ ο ίδιος ο Όμιλος Πειραιώς για να εξασφαλίζει (εξασφαλίσουμε) σταθερές χρηματικές ροές? Αν είναι έτσι, ας μας το πουν. Αλλά, ας μην γελιόμαστε, απαντήσεις δεν έχουν και ούτε οι ασφαλιστικές ροές του Ομίλου θα κατευθυνθούν στο ΤΥΠΑΤΕ .
Η πρόταση αυτή, το μόνο που κάνει είναι να παγιδεύει όλους μας σε μια αδιέξοδη επιλογή, εν γνώσει τους, με βέβαιη απώλεια των χρημάτων μας, μόνο και μόνο για να εγκαλούν μετά τους φανταστικούς τους εχθρούς για το αδιέξοδο, στο οποίο πάντως εκείνοι οι ίδιοι μας έβαλαν…
Ας μην χρηματοδοτήσουμε με τις εισφορές μας τις ιδεοληψίες κανενός. Ας μην χρηματοδοτήσουμε με τα δικά μας χρήματα χειρισμούς που ουδεμία σχέση έχουν με τα πραγματικά συμφέροντα του συνόλου των συναδέλφων. Πιστεύω, πως επιβάλλεται οι εκπρόσωποι των εργαζομένων να λειτουργούν προς όφελος των ίδιων των συναδέλφων και όχι προς όφελος των όποιων ιδεοληψιών τους και των αντίστοιχων κομματικών παρατάξεων τους…
Οι προκλήσεις παραμένουν μπροστά μας, οι απαντήσεις απαιτούν ρεαλισμό, επίγνωση της κατάστασης, σίγουρα βήματα και όχι έωλες προσεγγίσεις και ιδεολογικές αγκυλώσεις. Μάλιστα, για τα συγκεκριμένα είναι εντυπωσιακό πώς κάποιοι επιμένουν σε αδιέξοδες επιλογές (βέβαια, να σημειώσουμε, με τα δικά μας χρήματα…).
Η αλήθεια είναι ότι δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια ο ΕΛΕΜ και η διαχείριση των αποθεματικών του αποτελούν σημείο έντονων διαφωνιών και συγκρούσεων μεταξύ των συνδικαλιστικών παρατάξεων. Κάθε συνδικαλιστική παράταξη έχει, προφανώς, το δικό της μερίδιο ευθύνης – άλλη μεγαλύτερο και άλλη μικρότερο. Εάν όμως μείνουμε σε αυτά, εάν μείνουμε στο κακό παρελθόν δεν θα βρούμε τις σωστές λύσεις για το μέλλον και μάλιστα σε καταστάσεις πρωτόγνωρες, που δεν υπάρχει «κανονικότητα», με εντεινόμενα προβλήματα μέσα σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο και επιδεινούμενο περιβάλλον.
Το κρίσιμο και μοναδικό ερώτημα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι ο τρόπος με τον οποίο θα αξιοποιηθούν τα αποθεματικά του ΕΛΕΜ.
Όμως, μας παρέχεται η δυνατότητα:
- Να μετατραπεί ο ΕΛΕΜ σε ανεξάρτητο νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, εξασφαλίζοντας την ασφάλεια των αποθεματικών και την αξιοποίηση – απόδοσή τους στους δικαιούχους.
- Στην αβεβαιότητα του μέλλοντος μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα νέο Ταμείο (ένας νέος ΕΛΕΜ) συμπληρωματικής επικουρικής ασφάλισης, αξιοποιώντας τα υπάρχοντα αποθεματικά του ΕΛΕΜ και λειτουργώντας ως επαγγελματικό αυτοδιαχειριζόμενο Ταμείο.
- Να αποκτήσουμε ΟΛΟΙ ατομικές μερίδες και να έχουμε τη δυνατότητα να προβαίνουμε σε πρόσθετες καταβολές (πέραν των ήδη καταβεβλημένων εισφορών μας) προκειμένου να εξασφαλίσουμε μια ικανοποιητική συμπληρωματική σύνταξη ή ένα εφάπαξ βοήθημα.
Πάνω σε αυτά τα ζητήματα έχουμε να αποφασίσουμε και πρέπει να αποφασίσουμε με ρεαλισμό, καλούς υπολογισμούς και χωρίς παρωπίδες.
Επίσης, πώς προδιαγράφεται πλέον το μέλλον του ΤΥΠΑΤΕ?
Αφού έχουμε επιλύσει τον τρόπο διαχείρισης των αποθεματικών του ΕΛΕΜ πιστεύω ότι επιβάλλεται να αξιοποιήσουμε τις υπάρχουσες υποδομές του Ταμείου Υγείας (3 ιδιόκτητα πολυιατρεία και άδεια λειτουργίας) για την παροχή υπηρεσιών πρωτοβάθμιας περίθαλψης και προληπτικής ιατρικής, αφού
- Ο Φορέας θα λειτουργεί ως Πάροχος Υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Περίθαλψης και Προληπτικής Ιατρικής, συμβεβλημένος με τον ΕΟΠΠΥ – ΠΕΔΥ.
- Μας δίνεται η δυνατότητα επέκτασης των υπηρεσιών του και εκτός των περιοχών που καλύπτουν τα πολυιατρεία σε συνεργασία με δίκτυο ιατρών και κλινικών, καθώς και χρήση των υπηρεσιών του σε όλο τον Όμιλο Πειραιώς με την πεποίθηση ότι ειδικά στον χώρο της Υγείας ΔΕΝ υπάρχει χώρος για διαχωρισμούς – που αποτελεί πάγια πεποίθηση της ΔΑΚΕ.
Σε λίγες ημέρες, αγαπητοί συνάδελφοι παίρνουμε μέρος στην ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ και επιλέγουμε.
Οι λύσεις δεν είναι εύκολες, το πεδίο είναι ρευστό, το περιβάλλον ενίοτε εχθρικό. Χωρίς περιστροφές και μισόλογα το δίλημμα είναι ένα: επιλέγουμε να δώσουμε τη μάχη με ρεαλισμό για την χρήση των εισφορών μας προς όφελός μας ή επιλέγουμε να χρηματοδοτήσουμε με τις εισφορές μας ιδεοληπτικές φανφάρες, συνδικαλίστικους «αγώνες» ενάντια σε ανύπαρκτους εχθρούς και με μόνο διακύβευμα εν τέλει τα δικά μας χρήματα?
Η κοινή πρόταση της ΔΑΚΕ – ΕΣΑΚ – ΔΗΣΥΕ για τον ΕΛΕΜ μαζί με την πρόταση της ΔΑΚΕ για το Τ. Υγείας είναι μια συνολική πρόταση ρεαλισμού, χωρίς ιδεολογικές αγκυλώσεις οποιουδήποτε είδους.
Είναι μια πρόταση που εγγυάται τις σωστές μάχες με τους σωστούς αντιπάλους. Είναι
η μόνη στέρεη και μαχητική πρόταση.
Είναι η πρόταση την οποία σας καλώ να στηρίξετε.
Σας ευχαριστώ πολύ
Πέτρος Βαρβιτσιώτης
Διοικητικός Σύμβουλος της ΔΑΚΕ
